Een dag die me altijd een beetje melancholisch maakt.
De dagen in de aanloop er naartoe voel ik het al. De chrysanten doen hun intrede, er ligt een deken van gekleurde bladeren op de grond. De dagen worden kouder, vochtiger en korter. Alles wijst erop dat er een einde komt aan een periode waarin de geur van barbecue tot in de tuinen van de overburen hing, de festivals en terrasjes hoogdagen beleefden en T-shirts en teenslippers de enige outfits waren die er echt toe deden. Het is weer voorbij, die mooie maar drukke zomer…
De herfst is nu wel echt in het land. En zo rond 1 november, voel ik hem het hardst. Dan maakt hij furore en voel ik me even heel nederig. Hij maakt me duidelijk dat alles ook een einde mag kennen.
Als er één thema gekoppeld is aan herfst, dan is het wel ‘loslaten’. Loslaten van de bruisende zomer, loslaten van de florerende natuur & de drukgevulde dagen.
Het herdenken dat we geliefden hebben moeten loslaten. Dat ook. Een moeilijk thema, waar iedereen anders mee omgaat. Maar we kennen het ongetwijfeld allemaal.
Rond deze periode herdenken we onze geliefden nog een beetje meer. Het afscheid dat we hebben moeten nemen, de mooie en de verdrietige momenten. Het mag er allemaal zijn.
Wat me opvalt is dat het moeilijk is om hierover te praten. Over gemis en het verdriet dat bij afscheid hoort. We gaan het liever uit de weg… Niet omdat we er niet willen zijn, misschien uit ongemak? De moed om een gesprek te starten ontbreekt ons soms omdat we de juiste woorden niet vinden…
Hoe je er mee omgaat is voor iedereen anders.
Als je de juiste woorden moeilijk vindt, denk dan eens in de richting van een gebaar. Maak eens een maaltijd voor iemand die in verdriet zit, lever een bloemetje af of ga op zoek naar een gepast ’troostgeschenk’.
Ik hou er van om iets tastbaar te maken dat mensen in verdriet een warm gevoel bezorgt en doet herinneren aan een geliefd persoon en/of de momenten samen. De armbandjes in morsecode zijn hier een mooi voorbeeld van. Je geeft een woord cadeau dat een diepe betekenis heeft voor de drager. Een naam, een woord, een herinnering om te koesteren.
Ook de juwelen met edelstenen kunnen iemand een hart onder de riem steken. Kies de steen en de betekenis die kan troosten of helpen.
Ga het verdriet niet uit de weg, bied troost op een manier die goed voelt. Met of zonder woorden. Het kan de wereld betekenen voor iemand.
Loslaten, koesteren en troosten
1 november is in aantocht
Een dag die me altijd een beetje melancholisch maakt.
De dagen in de aanloop er naartoe voel ik het al. De chrysanten doen hun intrede, er ligt een deken van gekleurde bladeren op de grond. De dagen worden kouder, vochtiger en korter. Alles wijst erop dat er een einde komt aan een periode waarin de geur van barbecue tot in de tuinen van de overburen hing, de festivals en terrasjes hoogdagen beleefden en T-shirts en teenslippers de enige outfits waren die er echt toe deden. Het is weer voorbij, die mooie maar drukke zomer…
De herfst is nu wel echt in het land. En zo rond 1 november, voel ik hem het hardst. Dan maakt hij furore en voel ik me even heel nederig. Hij maakt me duidelijk dat alles ook een einde mag kennen.
Als er één thema gekoppeld is aan herfst, dan is het wel ‘loslaten’. Loslaten van de bruisende zomer, loslaten van de florerende natuur & de drukgevulde dagen.
Het herdenken dat we geliefden hebben moeten loslaten. Dat ook. Een moeilijk thema, waar iedereen anders mee omgaat. Maar we kennen het ongetwijfeld allemaal.
Rond deze periode herdenken we onze geliefden nog een beetje meer. Het afscheid dat we hebben moeten nemen, de mooie en de verdrietige momenten. Het mag er allemaal zijn.
Wat me opvalt is dat het moeilijk is om hierover te praten. Over gemis en het verdriet dat bij afscheid hoort. We gaan het liever uit de weg… Niet omdat we er niet willen zijn, misschien uit ongemak? De moed om een gesprek te starten ontbreekt ons soms omdat we de juiste woorden niet vinden…
Hoe je er mee omgaat is voor iedereen anders.
Als je de juiste woorden moeilijk vindt, denk dan eens in de richting van een gebaar. Maak eens een maaltijd voor iemand die in verdriet zit, lever een bloemetje af of ga op zoek naar een gepast ’troostgeschenk’.
Ik hou er van om iets tastbaar te maken dat mensen in verdriet een warm gevoel bezorgt en doet herinneren aan een geliefd persoon en/of de momenten samen. De armbandjes in morsecode zijn hier een mooi voorbeeld van. Je geeft een woord cadeau dat een diepe betekenis heeft voor de drager. Een naam, een woord, een herinnering om te koesteren.
Ook de juwelen met edelstenen kunnen iemand een hart onder de riem steken. Kies de steen en de betekenis die kan troosten of helpen.
Ga het verdriet niet uit de weg, bied troost op een manier die goed voelt. Met of zonder woorden. Het kan de wereld betekenen voor iemand.